Toerisme en de stad

Het was – schrik niet – dertig jaar geleden dat ik een week in Barcelona was. Op bezoek bij een student die ik het jaar ervoor in een vrijwilligersproject in Tsjechië had leren kennen. Terwijl hij vakantiewerk deed, verkende ik in mijn eentje de stad. De Sagrada Familia, waarvan toen voornamelijk het “geboorte-gedeelte” voltooid was volgens mij, beklom ik met de wenteltrappen. Ik kan me niet herinneren dat ik een kaartje moest kopen. Ook herinner ik me niet dat er een rij wachtenden was. Hoe anders is de stad nu. Hoe overweldigend kan toerisme een stad bijna overnemen! De Familia Sagrada is een atrractie. Bussen staan te wachten, als je niet online een kaartje gekocht hebt, sta je uren in de rij. Overal eettentjes eromheen. Je kunt bijna de straat niet meer op. Maar gelukkig, binnen is het dan toch echt een kerk. Het licht is een ode aan God en de hoogte maakt zelfs de grootste toerist nog klein. Hier is de boodschap die Anonio Gaudí met zijn eeuwig bouwwerk wilde vertellen, toch nog voelbaar. Gelukkig.